محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به تولید پلیمرهای عایق صوت و ارتعاش با قدرت جذب آنها ۲٫۵ برابر بیشتر از نمونه‌های گزارش شده در دنیا، شدند.

به گزارش پلیمر خبر به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به تولید پلیمرهای عایق صوت و ارتعاش شدند که قدرت جذب آنها ۲٫۵ برابر بیشتر از نمونه‌های گزارش شده در دنیاست، این پروژه تحقیقاتی از ۱۵ سال قبل توسط استاد تمام دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر و در قالب پایان نامه‌های تحصیلات تکمیلی تعدادی از دانشجویان آغاز شده و اکنون به نتیجه رسیده است.

ناصر محمدی به سابقه طولانی ساخت پلیمرهای جاذب صوت و ارتعاش در دنیا اشاره کرد، درباره تفاوت‌های این پلیمر با نمونه‌های مشابه گفت: پلیمری که ما موفق به تولید آن شده ایم، بر پایه آبی است و جزو فناوری‌های دوستدار محیط زیست به شمار می آید؛ ضمن اینکه قدرت جذب صدا و ارتعاش در این پلیمر نسبت به نمونه‌های مشابه به شدت افزایش یافته است.

وی در زمینه نحوه استفاده از این ماده نیز توضیح داد: این پلیمر، یک سامانه کلوئیدی است که امکان اسپری کردن (پاشیدن) بر روی سطوح مختلف را داراست به این ترتیب که آن را بر روی اجسام موردنظر، اسپری می‌کنیم که این جسم می‌تواند سطح یک دیوار یا یک شئی در ابعاد گوناگون باشد و در نتیجه، ارتعاش یا صدای آن جسم حذف می‌شود.

محمدی استفاده راحت و آسان و انعطاف پذیری را از مزایای بکارگیری این پلیمر عنوان کرد و گفت: استفاده از این پلیمر نیاز به تخصص یا آمادگی خاصی ندارد و برای همه نوع شئی قابل استفاده است.

زهرا خوبی آرانی دانشجوی مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر نیز که پروژه دکتری وی منجر به تولید یک پلیمر جاذب صوت و ارتعاش با قدرت بالا منجر شده است، اظهار داشت: امواج مکانیکی به طور کلی، فرکانس‌های مختلفی دارند که فرکانس‌های پایین مانند صوت و فرکانس‌های بالا مثل فراصوت (سونار) را شامل می‌شود.

وی افزود: بالاترین نمونه‌ای که تاکنون در تحقیقات علمی دنیا برای جذب امواج مکانیکی با فرکانس یک هرتز گزارش شده، واحد ۱۵۰ بوده است درحالیکه پلیمر تولیدی ما قابلیت جذب این امواج تا ۴۰۰ واحد را داراست.

خوبی آرانی خاطرنشان کرد: برای فرکانس ۱۰ مگاهرتز نیز با استفاده از این پلیمر توانسته‌ایم قدرت جذب امواج مکانیکی را به ۱۵ دسی بل بر میلیمتر برسانیم که چنین قدرت جذبی تاکنون گزارش نشده است.

این پلیمر جاذب صوت و ارتعاش در محیط‌های مختلف، کاربردهای گوناگونی دارد که به عنوان مثال، می توان در فضاهایی مانند استودیوهای ضبط صدا، آن را به صورت یک پوشش روی دیوارهای استودیو قرار داد تا هم صداهای داخل به بیرون نرود و هم صداهای بیرون استودیو مزاحمتی برای کار ایجاد نکند.

درمورد وسایل و تجهیزاتی که زیرآب حرکت و ایجاد صدا یا ارتعاش می کنند نیز می توان با استفاده از این پوشش پلیمری، امواج صوتی یا فراصوتی آنها را حذف کرد و با ایجاد نوعی استتار، مانع شناسایی و ردیابی آنها از بیرون شد.

این تحقیق در قالب رساله دکتری زهرا خوبی آرانی با عنوان بررسی افزایش اتلاف انرژی در نانوکامپوزیت‌های پلیمری نرم با بهره گیری از ناهمگونی دینامیکی در ناحیه انتقال شیشه ای و تنظیم ناهمگونی پراکنشی در دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شده و علاوه بر چاپ نتایج به صورت مقاله ISI ، فرآیند ثبت پتنت آن نیز با همکاری دانشگاه در دست انجام است.